Tijdens de Olympische Spelen in 1928 speelde ‘onze’ tribune ook een hoofdrol. Amsterdam kon niet alle sporten faciliteren en dus week men uit voor paardrijden, zeilen en de veldloop van de moderne vijfkamp. Vanaf de houten Dudoktribune keek Koningin Wilhelmina op 9 augustus naar de Olympische Dressuurproef.
De Gooi- en Eemlander: “Donkere hemelgevaarten dreven langs den hemel en een frissche bries woei uit het Zuid-Westen… In Bussum reeds viel het te merken, dat er in Hilversum iets gebeuren ging; stampvolle autobussen vertrokken van den Brink; tal van auto’s snorden over den Bussummergrintweg en een ontelbaar aantal fietsers volgde de route naar Hilversum … Bij ons Sportpark was het een drukte van je welste. Eenige inspecteurs en talrijke agenten zorgden ervoor, dat het verkeer in goede banen werd geleid. De witte Olympiade-vlag met haar vijf cirkels en de kleurige vlaggen van alle naties woeien breed uit in den wind en boven de eereloge wapperde het oranje-wit en blauw. Vóór de eeretribune, welke met witte en oranje bloemen, benevens frisch groene palmen en fraaie tapijten op smaakvolle wijze was versierd, concentreerde zich intusschen de grootste belangstelling. Het wachten was op de Koninklijke Familie.”
“Wat al verscheidenheid van uniformen. De Denen in hemelsblauwe tunica’s, de ‘schneidige’ Duitschers in veldgrauw, de pittige donkerkleurige Japanners met hunne uniformen van khakikleur… De heer Dekker, directeur van het Sportpark, is druk in de weer en ook burgemeester Reymer, de ambtsketen om, geeft zijn laatste instructies aan de politie. Telkens weer gaat het gerucht dat de Koningin is aangekomen. Dan ineens klinkt er een zwak gejuich en rijdt de Hofauto door de poort.”
“De Koningin en de Prinses die uitstijgen worden door de burgemeester en den voorzitter van het N.O.C. ontvangen. Hare Majesteit draagt een robe van bois de rose, waarover een bont van Chin Chillin en een bruine hoed met aigrette. Prinses Juliana is in het wit gekleed met een groene touffe bloemen op haar japon en een witte hoed. Uit de tweede hofauto stappen Prins Hendrik dien in politiek is en prins Olav van Zweden. De heer Dekker wordt aan de Koninklijke Familie voor- gesteld en dan verschijnen de hooge bezoekers in de eereloge. De Koningin en ook de Prinses zien er uitstekend uit en als zij buigend naar links en rechts het talrijke publiek een groet brengen, barst een donderend gejuich los. De officieren staan stram en salueren.”
“Daarop namen de dressuurproeven een aanvang. Er werd kranig gereden en telkens, als na ieder nummer, een der rijders zijn groet voor de eereloge bracht, klaterde het handgeklap. Om twaalf uur vertrok de Koninklijke Familie. Zoo heeft heden ook Hilversum een officieel gedeelte der Olympiade gehad.”
Overigens ging het Koninklijk bezoek niet helemaal van een leien dakje: “De auto van de hoge gasten had twintig minuten voor de spoorwegovergang bij de Soestdijkerstraatweg moeten wachten. Laten wij hopen dat de spoorwegautoriteiten in Utrecht beschaamd staan!”
Het paardrijden duurde nog tot en met 11 augustus en een deel van het programma werd ook afgewerkt op de hei tussen Hilversum en Bussum. Ook voor de verdeling van de medailles was het een succes, want Charles Pahud de Mortanges won goud voor de ‘Samengestelde ruiterwedstrijd individueel’ met zijn paard Marcroix en ook met het team haalde hij de hoogste tree van het podium.
(Foto linksboven: Charles Pahud de Mortanges (1896-1971) met zijn paard Marcroix, waarmee hij in 1924, 1928 en 1932 gouden medailles won. Uit: Gouden Boek van de Nederlandse Olympiërs.)
Bron:
Hilversum Het Olympisch Dorp van 1928
C.M. Abrahamse en A. van der Schuyt
Hilversums Historisch Tijdschrift Eigen Perk (1996)