Het onvoorstelbare is gebeurd: Kees van Giezen is zaterdagochtend 10 november overleden. Voor veel mensen kwam dit als een donderslag bij heldere hemel. Tot op het laatst zagen we hem nog trainen op de baan. Voor zijn vrouw en vele vrienden en trainingsmaatjes een groot verlies.
Kees werd op 14 februari 1934 geboren in Zwolle in een groot gezin. Hij moest op voetbal terwijl hij liever een andere sport deed. Van zijn oudere broers erfde hij de voetbalkleding, voor andere kleding was er geen geld.
Hij trouwde met Joke Duzijn en ze verhuisden naar Hilversum. Kees ging naar de grote vaart. Na 10 jaar hield Joke het alleen thuiszitten niet meer vol en kwam hij terug naar wal. Hij heeft daarna gewerkt in Utrecht bij een electriciteitsbedrijf, op het stoomgemaal in Halfweg en tenslotte bij Duphar. Hier werd hij bij een reorganisatie met vervroegd pensioen gestuurd en dat vond hij vreselijk.
Rond zijn 35e begon Kees in gewicht toe te nemen en ging hij hardlopen. Hij trainde hard en was prestatiegericht. Zijn beste marathontijd is 3 uur en 14 minuten. Ongeveer 10 jaar later kwam de masteratletiek in beeld. Samen met Rietje Dijkman en Kees Jägers werd er zo mogelijk nog harder getraind en met resultaat. Kees behaalde vele Nederlandse records op o.a. de tienkamp, horden en polshoog (en dat met die kromme benen!).
Bij Joke werd MS geconstateerd. Een tijdlang verzorgde Kees haar liefdevol thuis maar op een gegeven moment werd dat te zwaar. Ze moest naar een verpleeghuis en daar hebben ze beiden veel verdriet van gehad. Kees werd een trouwe bezoeker van verpleeghuis Theodotion in Laren en werd daar zeer gewaardeerd omdat hij altijd bereid was om iets extra's te doen, ook voor de andere bewoners!
Twintig jaar geleden kreeg Kees non-Hodgkin. Samen met zijn trainingsmaatjes ging hij de strijd aan. Chemo, bestraling en toch blijven trainen. Hij kwam er glansrijk doorheen.
Zo'n 10 jaar geleden begon zijn heup op te spelen en bleek hij artrose te hebben. Dit gooide zijn atletiek liefde, de tienkamp danig overhoop. Met zijn typische "van Giezen" humor nam hij ook deze horde. Polsstokspringen lukte nog wel en hierin werd hij een voorbeeld voor velen!
In 2011 onderging hij een total hip operatie. Zijn chirurg vond polsstokspringen geen goede sport met een nieuwe heup maar daar trok Kees zich weinig van aan. Polsstokspringen was zijn lust en leven geworden en daar ging zo'n nieuw heupje hem niet vanaf houden! Augustus 2012 heeft hij op de Europese masterkampioenschappen in Zittau zijn laatste wedstrijd gesprongen.
Afgelopen september was de non-Hodgkin terug. De artsen waren zeer verbaasd dat het 20 jaar had geduurd voor er weer een lymfoom werd ontdekt. Het was zijn vaste overtuiging dat zijn gezonde manier van leven hieraan heeft bijgedragen. Ook deze keer ging hij de strijd heel positief in. Hij wist hoe het moest! Helaas heeft hij de complicaties na de eerste chemokuur niet weten te overwinnen. Afgelopen zaterdag is Kees in het bijzijn van zijn vrouw Joke rustig ingeslapen.
Brigitte van der Kamp
(De derde foto hieronder is de rouwkaart met informatie over de mogelijkheden om afscheid te nemen en de crematie. Er is ook meer te vinden op www.uitvaartverzorginguvz.nl
Klik op Requiem, log in met de naam Kees en de code CC8KWM
Je kan daar ook een condoleance plaatsen)