Met een score van 16 gouden medailles (als ik goed geteld heb) zijn de GAC masters zondagavond teruggekeerd naar het Gooi.
Meerdere gouden plakken waren er voor onder andere ons multi talent Wim Threels (M60, 3x goud). Sprintkanon Richard van Delft kwam lekker uit de verf (M40 2x goud, 1x zilver) en ikzelf deed het ook best aardig op de 1500 en 5000 meter (2x goud).
Ik weet niet over het totaal hoe het allemaal verlopen is voor wat betreft PR’s en CR’s.
Wat ik het vermelden waard vind is het PR op de 1500 meter van mijn teamgenoot Michiel Stiemer. Vorig jaar heeft hij zich op de 1500 meter gestort en dit jaar trekt hij de ingezette stijgende lijn door. Onder niet ideale weersomstandigheden (windkracht storm) liep hij een PR van 4’27”05, slechts 1” verwijderd van het CR M45 dat op naam van Michiel van Dijk staat. Michiel Stiemer beet zich knap vast in de staart van de 3 mannen voor hem die iedere ronde harder gingen lopen. Dit wist hij tot de laatste ronde vast te houden. Hij kwam nu nog wat te kort voor de top 3, maar de concurrentie is gewaarschuwd. Hij komt er aan.
Wat ook een mooie prestatie is, is het nationaal record V50 op de 4×100 meter estafette in 61”61 met Brigitte van de Kamp, Ilona Mulder, Inez Veldmeijer en Rietje Dijkman (V75!) in het team. De dames gaven aan dat het nog een stuk sneller kan. We zijn benieuwd….
Zelf heb ik mijn 5000mtr PR en CR een aardig stukkie scherper gezet naar 17’49”96. Ik dacht dat het me met deze prestatie eindelijk gelukt was mijn nuchtere trainer, Siebe Turksma, geëmotioneerd te krijgen maar hij bleek zonnebrandcrème in zijn ogen gesmeerd te hebben…
Oh, ja, nog wat. De bijzondere actie van Wim Threels om 3 onderdelen tegelijkertijd te doen. Aan de andere kant…. Hij gaat binnenkort een 20 kamp op één dag doen…. We (Siebe, Ivar en ik) wandelden zondagmiddag rustig het terrein van AV Delta op en zagen Wim hoogspringen om vervolgens weg te dribbelen en meteen een speer te gaan werpen. Heuh? Vervolgens dribbelt hij terug om weer te gaan hoogspringen. En of dat nog niet apart genoeg was dribbelde hij na het hoogspringen een andere richting uit en begint hij een startblok goed te zetten….? En hoe kwam hij hier uit? Nou, met 2x goud en 1x zilver. En ja, hij had op alle onderdelen concurrentie.
Ik vroeg hem naderhand wat hem bezielde. Hij zei: “vorig jaar pastte het allemaal prima, maar dit jaar hebben ze het programma omgegooid en ze wilden het niet meer aanpassen”. Tja……
Het was een bijzonder weekend. Alleen al de locatie. AV Delta in Zierikzee. Je komt nog eens ergens met zo’n atletiekunie lidmaatschap. Circa 15 GAC master atleten reisden afgelopen weekend af naar de Zeeuwse kust. Velen beschouwden het als buitenland en maakten er een soort vakantie van door zichzelf te installeren in en rond Zierikzee. Op de camping, danwel in een bungalow of in een hotel. Of een ieder het ook echt als vakantie heeft ervaren is de vraag. Je kunt de omstandigheden natuurlijk zo ontspannen mogelijk maken, maar dat haalt de onrust niet geheel, of soms helemaal niet, uit de mens.
Wat zaterdag niet echt hielp was dat je moeite had om niet uit je GAC hempie te waaien. Er stond een windkracht 6. Windsurfers hadden een topdag in Zeeland.
Zondag waren de omstandigheden beter om een mooie prestatie te kunnen leveren.
Half bewolkt, windkracht 3.
Voor de atleten die zaterdag ook al in actie waren gekomen, was de zondag evengoed extra spannend, want hoe heeft het lijf de inspanningen van de dag ervoor doorstaan. Voelt er iets stram, vermoeid…?
Wat ik ook nog even kwijt wil is dat clubkleding bij het NK baan sinds dit jaar niet meer verplicht is. Ik vraag me af wat de atletiekunie tot dit besluit heeft gebracht. Toch wel aardig om te kunnen zien van welke vereniging een atleet lid is. Wat meer eenheid in de tenues straalt (op de baan) ook wat meer uit vind ik. Overigens, voor zover ik heb gezien, droegen alle GACers trouw hun GAC tenue (Ja, ook ik, Joost Huijsing). De vorig jaar geintroduceerde nieuwe kleding is wat frisser van kleur, zit beter en valt mooi op tussen de wat meer standaardkleuren(combinaties) van andere verenigingen.
Deze week is gericht op herstel, want ja we zijn tenslotte geen 20 meer, maar wat er ook nog eens bij komt is dat een deel van de masters komend weekend weer aan de bak mag bij de 2e wedstrijd van de mastercompetitie. Lekkere planning… En het is niet te geloven, maar die wedstrijd vindt plaats in Den Helder. Van de ene windhoek naar de andere windhoek. Alvast sterkte allemaal!
En tot slot excuses als ik bijzondere prestaties gemist heb (Stephane, ik begrijp je probleem nu). Lever gerust aanvullingen bij me aan, dan zet ik het er bij.
Mirjam Koersen