En als zelfs de constante in Einsteins relativiteitsformule E=MC² niet absoluut maar relatief blijkt te zijn dan weet je hoe absoluut waar dat is.
De GAC telt zo’n anderhalf duizend actieve leden. Vijfentwintig daarvan waren afgelopen zaterdag actief op de 2e Sprint/horde Indoor in Amsterdam; dat is nog geen 2%. Niet heel indrukwekkend. En ik ga ze niet tellen, maar ik kan je verzekeren dat er bij de Sinterklaasloop of de Cityrun een vele malen groter percentage GAC leden actief is.
Het verschil zit erin dat alle GAC leden mee mogen doen aan de Sinterklaasloop en de Cityrun, als deelnemer of als vrijwilliger, maar niet iedereen mee mag doen in Amsterdam. Zo heb je om te beginnen een wedstrijdlicentie nodig en moet je 15 jaar of ouder zijn want de wedstrijd is voor AB en Senioren. We hebben ongeveer 180 GAC leden die aan die criteria voldoen en dan stijgt het percentage plots naar 14%; beter al toch? Kijk je vervolgens alleen naar de groepen die specifiek op sprint en/of horden trainen -Team Arena, de Masters van Kees, de BiCz- dan stijgt het percentage verder. Dus of de indoor van Phanos goed bezet met GAC was hangt af van hoe je het bekijkt, ik zag overal blauw-geel.
Ook vreselijk relatief is het getal 9. Waar de een zwaar baalt van net onder de 9 op de 60 viert Linde Buruma (MA) haar verjaardagsfeestje ’s avonds dubbel vrolijk met de mijlpaal van 8,94. Nog wel een 9, maar niet meer vooraan.
Zo liep Dieuwertje Kok (Vsen) hem vorige week in Utrecht, na jaren hikken tegen de 9, eindelijk in 8,96 en dat geeft het zelfvertrouwen dat je meeneemt naar de volgende wedstrijd: een 9-loze 8,83 in Amsterdam.
Het BiCz-motto luidt: Winnen is belangrijker dan meedoen (maar als je niet meedoet kan je ook niet winnen). Nu zijn er mensen die dat geen prettig motto vinden. Die zien het liever andersom: meedoen is belangrijker dan winnen. Daar is wat voor te zeggen als je winnen ziet als absoluut begrip: de beste zijn, de nummer 1, eerder of verder dan alles en iedereen. Dan zet je jezelf inderdaad op voor teleurstellingen want wie wint er dan nog en heeft het nog wel zin om mee te doen? Maar winnen is helemaal geen absoluut begrip, verre van dat. Winnen is zo relatief als het maar kan. Het ligt er maar net aan wie er nog meer meedoet en van wie je wint of verliest. Heeft de winnaar doping gebruikt? Is de winnaar nummer 1 omdat die ene niet meedeed, te vroeg uit de blokken kwam of in de kramp schoot na 40 meter? Kom je hier als eerste over de meet, zou je met dezelfde tijd laatste kunnen zijn geweest in Jamaica. Of een clubrecord bij je thuisclub dat niet in de buurt komt van dat in je studentenstad of andersom. Om maar wat te noemen. Zo mooi om pupillen te zien juichen als ze als eerste in hun serie over de finish komen in een tijd waarvan de trainer meewarig het hoofd schudt. Dieuwertje doet niet jaar in jaar uit in de winter de 60 vlak om te winnen in absolute zin. Ze hoeft haar serie niet te winnen, of de beste te zijn in haar categorie of überhaupt iemand te verslaan. Ze wil ze gewoon lekker lopen en als het lukt zichzelf verslaan. En dan is 8,83 absoluut winnen.
Nog heerlijker relatief zijn krantenkoppen als: “Stokoud clubrecord verbroken.” Een stokoud clubrecord verbreken is knap en daar mag best over geschreven worden. Daar is zelfs binnen de GAC een premiestelsel voor: € 25,– als je een clubrecord bij de junioren verbreekt dat ouder is dan 10 jaar en € 50,– als je dat doet bij de Senioren. En als je dan houder van het clubrecord bent en de week daarop een pr loopt –zoals Kato: 7,91 op de 60- dan is dat ook een clubrecord en knapper want sneller, maar daar komt dan geen premie voor of een vetgedrukte kop in een krant of op een site. Dan krijg je hooguit een korte vermelding op Facebook of een bijzinnetje in een stukje van je trainer. Daar zit geen waardeoordeel in, een 7 dagen oud clubrecord verbreken is gewoon veel minder spectaculair, dat is absoluut waar. De ogen gaan pas weer knipperen en de oren gaan pas weer klapperen als je als B meisjes in je eerste wedstrijd over horden op seniorenhoogte (84 cm) 9,16 loopt, nadat je pas deze week bent begonnen met trainen op deze hoogte.
Om die 9,16 in perspectief te plaatsen: in de afgelopen 10 jaar (met dank aan Arjan van Harn voor de Allertijdenlijsten) liep alleen Moniek Stijvers (Vsen) ‘m in 2013 sneller met 9,13 en staat het clubrecord bij de senioren op 8,68. Oké, die laatste staat wat straf en ver weg, maar neergezet door Trudy Ruth (1971) en Rhoda Hage (1993) en van Rhoda weten we inmiddels dat ze niet onverslaanbaar is. Bij de meisjes A staat-ie op 8,91. Absoluut haalbaar -al bieden resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst- maar daar zullen we nog even op moeten wachten. De eerst volgende seniorenhoogtemogelijkheid (mijn spellingscontrole keurt dit woord goed) is pas op zondag 18 februari bij het NK Indoor Senioren.
Maar goed, diezelfde avond met de crew naar de Sweet Eighteen van Linde, de volgende dag om 9 uur werken en maandag gewoon weer naar school. Ook de sport zelf is maar relatief.
Stéphane
Foto: de BiCz-crew in voorbereiding.
PS Ik schrijf alleen over de BiCz, maar kijk reikhalzend uit naar het stukje over de hordelopende mannen van Team Arena zaterdag, Paul, Luc, Yoram, Tobias, Eric, Thijmen, want dat was werkelijk om van te smullen. Ook behoorlijk KFC.