Ik wrijf de slaap uit mijn ogen.
Wakker worden en lezen dat een GAC-er kampioen is geworden en dat ook nog met een wereldrecord. Geef toe: dat gebeurt niet heel erg vaak. Niet wekelijks, gok ik.
Brigitte van de Kamp schreef een paar dagen geleden nog een blog voor deze website over het begin van de Europese Kampioenschappen Indoor voor Masters in San Sebastian. Leuk: een groepsuitje naar een mooie Spaanse stad en dan tussen het tapas eten, het flaneren over de boulevards en musea bezoeken af en toe die hal in om gezellig wat te sporten. Om de dooie dood niet. Die groep Masters (mag het woord veteranen weer terug?) hoort tot de fanatiekste en meest serieuze atleten van GAC. Met prestaties waar je regelmatig heel stil van kan worden. Maar stil zijn is niet de bedoeling.
Niks stil zijn. Koop een bos bloemen, hijs de clubvlag, laat het GAClied over de atletiekbaan schallen. Desnoods het Wilhelmus. En voorzitter Eric die via een live verbinding (en dát zou nu met Skype heel goed echt kunnen) de winnares toespreekt en haar tot Gulden Lid van de club benoemt. "Beste Brigitte, nee ik moet zeggen lieve Brigitte, in plaats van nu meteen de bossen in te rennen staan we even stil bij jouw wereldprestatie….."
Okee ik droom weer eens.
Als ik deze tekst schrijf is het zaterdagochtend negen uur. Omdat griep en blessures me de baas zijn ga ik niet naar de club voor een training, ik sla de Lenteloop over. Dus ik weet niet 100% zeker wat er bij aanvang van de trainingen is gebeurd. Maar ik weet hoe het gaat in de Gooise atletiek. We zijn niet Spaans-spontaan, eerder een beetje onderkoeld, doe maar gewoon hè. We blijven lekker met onze beide benen op de grond – behalve Brigitte dan, die springt op een doordeweekse lentedag 3 meter 31 hoog. Dat deed nog nooit een 50+ vrouw haar voor.
Vanuit een grijs en ijskoud Hilversum vind ik dat er toch iets meer op de website moet staan dan alleen die koele cijfers in de Uitslagenlijst.
Ik weet dat Wim Threels op een meerkamp een wereldrecord op zijn naam heeft staan, maar verder zijn de WR's dun gezaaid. Daarom dit geschreven eresaluut. Brigitte, 1800 GAC-ers (ach Chris als je even de champagne neerzet kan jij dan voor mij nakijken hoeveel leden het precies zijn?) zijn trots op je. Die bos bloemen is nu slechts een plaatje, maar ik weet zeker dat het bestuur ze je binnenkort echt gaan geven. Meer dan verdiend.
Joost Huijsing
PS Op het Youtube filmpje van drie jaar terug dat hier bij staat zie je Brigitte op 1 minuut 50 van het begin vijf keer springen. Dat was het NK in 2010. En de foto is van Matthieu van de Berg op een ander NK, indoor Apeldoorn op 9 februari dit jaar. Hoewel de techniek snel heet te zijn heb ik nog geen actuele beelden vanuit San Sebastian kunnen vinden.