Wie heeft gewonnen?
Op die prachtige zonnige zondag 7 juli.
Het was de beste aflevering van de Klaverblad Arena Games die ik me kan herinneren: mooi weer, gezellige sfeer, behoorlijk veel publiek en goede prestaties, met zelfs een Nederlands record van Fabian Florant. Maar met die vraag wie er heeft gewonnen bedoel ik wat anders.
Waren er meer deelnemers, meer toeschouwers, meer organisatoren of meer vrijwilligers?
Bij veel andere sporten (voetbal, schaatsen) staan duizenden mensen langs de lijn of zitten op de tribunes terwijl zo'n 22 man sporten. Bij de moeder van alle sporten is het meestal anders. In elk geval in Nederland. Misschien met als uitzondering de marathon van Rotterdam waar het lekker druk is langs het parcours. Maar bij vrijwel alle andere evenementen overstijgt het aantal deelnemers het aantal toeschouwers. Is dat erg? Nee ik denk het niet. Het zou best leuk zijn als alle zitplaatsen bezet zijn bij de Arena Games, maar het is niet noodzakelijk. Veel publiek betekent ook vaak veel gedoe. Met ongeregeldheden, massale aanwezigheid van politie. Bij een atletiekwedstrijd zoals deze 'van ons' is het gemoedelijk en gezellig. En misschien is dat wel belangrijker dan uitverkochte tribunes.
Ik ben zondag niet gaan tellen, maar met een natte vinger denk ik dat er ongeveer evenveel deelnemers waren als vrijwilligers, als toeschouwers. De sporters hebben een mooie dag gehad, de toeschouwers (met veel ouders en vrienden van de atleten) hebben mooie sport gezien, dus die hebben al genoeg plezier gehad. De ruimte die ik in deze blog over heb is voor de vrijwilligers. De meesten, voorzien van een petje om de zon te kunnen weerstaan, stonden uren lang te kijken, te meten, te controleren, te helpen, te jureren, te praten, te fotograferen, te regelen, te drankinschenken…..
En ik zag één vrijwilliger zandschuiven. Loopvriend André Peer stond bij de verspringzandbak en elke keer als er een springer zijn mooie zand weer had omgeploegd veegde hij het weer netjes glad. Daar krijg je wel wat voor terug, want je staat het dichtste bij die mannen en vrouwen die meters ver door de lucht vliegen. Een mooi beeld (zie hoe één van de springsters naar André toezweeft). Met de foto en dit blog neem ik mijn petjetegendezon diep af voor al die vrijwilligers van zondag. Dank jullie wel.
Joost Huijsing