Met de beide benen op de grond.
Als je met de GAC-geschiedenis bezig bent dan kan je het volstrekt belachelijke idee krijgen dat wij een oeroude club zijn. Al 85 jaar oud!
Het moet zijn "pas 85 jaar". Dat leer ik op de fameuze woensdag 12-12-12. Er zou een bijeenkomst zijn in het Hilversumse raadhuis, maar de organisatoren waren even vergeten dat op die bijzondere datum te veel mensen wilden trouwen: alle representatieve ruimtes van Dudok's prachtgebouw zijn volgeboekt. De ambtenaren van de burgerlijke stand maken overuren en de overdracht van een aantal sportarchieven verhuist naar het kleine theaterzaaltje van de Hilversumse Bibliotheek.
We zijn (geheel terecht!) trots op ons clubarchief dat nu officieel wordt overgedragen aan het Streekarchief. Dat is goed voor de vergeelde papieren: want die worden nu geheel volgens de regels in brandvertragende kluizen opgeslagen. Bovendien kan het Streekarchief ze veel toegankelijker maken dan wij zelf ooit kunnen.
Niet alleen het GAC-archief wordt feestelijk verwelkomd, ook de 'ouwe troep' van de Hilversumse Mixed Hockey Club, Tennisvereniging 't Melkhuisje en Voetbalvereniging Victoria komen in streekhanden. De clubs komen in volgorde van oprichting aan de beurt en dan blijkt dat wij de jonkies zijn. De voetballers noemen zich niet voor niks 'the Good Old' – opgericht in 1893. 't Melhuisje is van 1895 en de HMHC komt uit 1904.
Voordat er aan de ondertekening en de feestborrel begonnen kan worden mag iedere club zijn zegje zeggen. Daarbij valt voor mij het hockeyverhaal van HMHC op. Toen ik twaalf was begon mijn sportloopbaan bij die club, maar -het waren de woelige jaren zestig en ik had net het Beatleslicht gezien- de lengte van mijn haar beviel de bestuurderen niet. Kleine Joost werd niet opgesteld tot hij naar de kapper ging…. Hij ging niet en verliet de hockeysport. Mijn gelijk haalde ik drie jaar later toen alle eerste elftalhockeyers langer haar hadden dan ik toen het bestuur me verwijderde. Op deze archiefmiddag mag Ben ter Haar (met zijn 84 net 1 jaar jonger dan de GAC) de hockeygeschiedenis toe lichten. Daar doet hij vier keer langer over dan de afgesproken vijf minuten, maar ik vergeef het hem met plezier. Want hij is de beste vriend -sinds 1936- van mijn vader. Over geschiedenis gesproken.
Met trots kan ik melden dat Eric Bouwmeester namens de GAC als laatste (want de jongste) een gloedvol betoog hield over atletiek en geschiedenis, met daarin een hoofdrol voor Kees van Giezen. Maar daarover vertelt Eric in zijn eigen blog dat binnenkort verschijnt.
Joost Huijsing
Lees ook de blog "Archiveren" van Eric Bouwmeester