Een verslag van het WK Masters polsstokhoogspringen door de kersverse wereldkampioene 'herself':
Vandaag, 26 oktober, dan eindelijk DE polsstokwedstrijd! Maanden van voorbereiding samen met Kees Jägers moesten nu een resultaat gaan brengen. Maar het viel niet mee de afgelopen maanden, een onwillige hamstring en een gescheurde schouderpees dachten roet in het eten te gooien. Niet dus!!! Vandaag was een topdag.
We sprongen met 2 leeftijdscategorieën samen, V50 en V55, bij elkaar 10 dames. Niet veel maar zeg nu zelf….wie doet er nou aan polsstokspringen….
De wedstrijd begon met een Belgische op 1.20, heb haar nog een beetje geholpen. Maar de echte wedstrijd in mijn leeftijdsklasse begon op 2.50 en 2.60. Een Australische (wereldrecordhouder in onze klasse), een Japanse (echt superlief) en zo'n oud tutje uit Hilversum, ik dus, gingen de strijd aan.
Ik ging vlot over 2.60 daarna 2.80 en had ineens 3 pogingen nodig op 2.90. Japan en Australië waren toen nog foutloos. In de derde poging toch alsnog er overheen en laat ik nou daarna een prachtsprong maken op 3 meter. Eerste poging, helemaal geweldig. Ik schrok er zelf van. Zo ook Japan en Australië, die hadden mij al uitgeschakeld gedacht op 2.90 en nu moesten ze ineens onder druk springen. En onder die druk lukte het niet in de eerste poging, noch in de tweede poging en zelfs niet in de derde poging……..Ben ik toch ineens WERELDKAMPIOEN!!!!!
Tja de 3.10 die ik nog probeerde was niet kansloos maar een beetje spanningloos.
Hoe blij kan je zijn met een onverwachte gouden medaille: hij is prachtig!! En dat Wilhelmus is zó mooi wanneer ze het voor jou spelen!!!
Brigitte