Gabriël geen afstand op deze mooie zaterdag in september? Wat ie er gebeurd? Was hij ziek, geblesseerd, problemen met vervoer, slechte coaching?
Nee hoor, weest gerust, niets van dit al.
De eerste sprong was een mooi pr van in de 12 meter, maar helaas, een teen in de plasticine.
De tweede poging zakte Gab door het hoefje. Dan heeft niks meer zin en loop je door. Die vergeten we.
De derde poging had een mooie hink maar een kleine, te kleine stap. Bij de 9 meter balk kom je er nog mee weg en noteert men een afstand van een metertje of 10/11. Bij de 11 meter balk rest naast de gladiolen alleen de dood en dat wil je niet riskeren. Doorlopen dus.
De vierde poging was heerlijk: Een strakke aanloop, geen gedoe met spanningen en forceren want je hebt 3 pogingen verknalt, gewoon strak aanlopen; doen wat je moet doen. De afzet was zo mogelijk nog strakker en de hink was uitgesproken machtig. Oké, de sprong vervolgens was niet zo uitgesproken als de hink, maar hoe moeilijk is dat na zo’n hink?
De hink compenseerde in deze laatste poging voor de mindere stap, heel niet erg. Nu alleen nog maar even springen en de felicitaties springen heen en weer over de baan.
Tot schrik en verbazing van trainer en fans, die al droomden van een 12,50 m, kwam er echter geen sprong. Gaby liet deze ook lopen…
Hoe zit dat?
Het is het verschil tussen aan de kant staan, zien dat de machtige hink de matige stap compenseerde en weten dat er genoeg ruimte is voor verre sprong en de atleet zelf die middenin zijn vlucht in een splitsecond een beslissing moet nemen: springen of lopen.
Je hebt niet, zoals de mensen aan de kant, een beeld van buitenaf over hoe groot de hink was en hoeveel ruimte je precies hebt om te springen. Het enige dat Gabriël op dat moment wist was dat de stap klein was en wellicht veel te klein en in een reflex liet hij hem lopen.
Bij hinken vanaf de 11 meter balk bestaan teleurstellende resultaten niet op C niveau. Je kan immers niet onder de 11 springen. Risicovol springen of doorlopen voor een kruisje.
Teleurstelling is er natuurlijk wel. Als dit je overkomt op een Trackmeeting in Utrecht, ach, dat heb je zo verwerkt, maar tijdens een interland, met de besten van Nederland? Waarom nu?
Dat weet ik niet, Gabriël. Gewoon pech, denk ik.
Desondanks hebben we genoten van je. Op naar het NK indoor.
Stéphane