Skip to content
  • Blog

Jaren geleden heb ik meegedaan met een loopclinic van de GAC. Na de clinic ben ik blijven “hangen” en daar heb ik tot op heden geen spijt van gehad. Het loopvirus had mij te pakken. Niet alleen bij mij, maar ook binnen mijn gezin. Niet allen bij GAC, ook bij AV Tempo in Bussum. Ik had de ambitie om meer en verder te lopen. Dit lukte behoorlijk maar uiteindelijk betaalde ik toch de tol voor deze inspanning, een blessure: overbelasting.

Binnen GAC was kort daarvoor de blessureherstelgroep (BHG) in het leven geroepen. Mijn intentie was om –onder begeleiding- weer snel de draad op te pakken. Dat was een fikse tegenvaller. De trainers hielden mij behoorlijk kort en het duurde ca. 10 weken voordat ik werd “ontslagen” uit de BHG. Je zou zeggen: hij heeft zijn lesje wel geleerd. Niets is minder waar. Eind 2013 zat ik weer in de BHG. Wat ik wel had geleerd is om naar je eigen lichaam te luisteren (kostte wel moeite). Dat neemt niet weg dat de ambitie om lang te lopen zeker niet was weggenomen. Binnen de loopgroep werden veel ervaringen uitgewisseld over de lange afstanden en in het bijzonder de marathon. Een marathon daar zou ik graag ik een keer aan mee willen doen. Weer die ambitie! Wat is daar nu voor nodig om je ambities te kunnen waarmaken, vroeg ik mij af. Ja, trainen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Om dat alleen op te pakken is lastiger. In groepsverband is dat vele malen prettiger. Het antwoord kwam van de zomer. Via mailing vanuit GAC, werden geïnteresseerden opgeroepen zich te melden voor een marathongroep. YES, was mijn reactie, daar zat ik op te wachten.

In september werd gestart met de marathongroep. Elke eerste zondag van de maand een gezamenlijke training, gevolgd door een theoretische uiteenzetting van het proces van de marathon. In januari vinden de trainingen elke zondag plaats. De presentaties- onder bezielende leiding van Siebe Turksema- geven een goed beeld wat er bij een marathon vooral komt kijken. Niet alleen de trainingen (wat doet een marathon met je lichaam) maar ook onderwerpen als voeding, mentale weerbaarheid, fysieke gesteldheid etc. Onderwerpen die uitermate interessant zijn en die zeker bijdragen aan een goede voorbereiding op een marathon.
De marathon van Rotterdam ( 12 april 2015) is het doel van de marathongroep. Waar ik veel waarde aan hecht en mij een goed gevoel geeft, is de saamhorigheid van de groep. Het hebben van een gezamenlijk doel: de marathon. Het gezamenlijke uit zich in o.a. een groep op faceboek (uitwisselen van wetenswaardigheden), de aanschaf van de loopshirts (met naam), een app-groep en niet in de laatste plaats de gezamenlijke trainingen. Tot en met december is de trainingsintensiteit opgevoerd naar vier keer per week. Binnen de loopgroepen wordt vanaf nu – speciaal voor de lopers aan de marathon – aandacht besteed aan de diverse trainingsvormen (interval, duurloop, vaartspel). Veel gehoorde uitspraak is dat een marathon lopen “tussen je oren zit”.

Zoals gezegd gaan de trainingen vanaf nu “echt” los. Een eerste peilmoment is de 30 km van Schoorl (8 februari). Ik kan daar naar uitkijken. Mijn auto zit al vol met collega-lopers.  Gevoelsmatig is de focus vanaf september al gericht op Rotterdam. In maart staat er nog een halve marathon op het programma. Eind maart moet ik dan “klaar” zijn voor de – voor mij gedroomde eerste – MARATHON.
Uiteindelijk kan ik dan mijn ambitie waarmaken. Een tijd heb ik zeker niet in gedachte (een PR loop ik altijd). Het doel is uitlopen, en daar ga ik zeker van uit.

Foto: Leo en schoondochter Carlijn Buts
Leo Tetteroo

Back To Top