Helemaal vermoeid van een prachtige dag zit ik hier achter mijn laptop omdat er mij gevraagd is om een stukje te schrijven over de tweede competitiewedstrijd van de mannen die vandaag plaatsvond. Ik als ploegleider van de mannen kan daar natuurlijk geen nee op zeggen.
Het was nog even spannend of we het droog zouden houden, maar de weergoden waren ons goed gezind vandaag. In tegenstelling tot de eerste wedstrijd, dit keer geen hagelbuien en tien graden, maar een grijze lucht en iets warmer. We begonnen sterk aan de wedstrijd en hebben de hele dag in de top drie gestaan om uiteindelijk te eindigen als derde.
Alleen AV ’23 en Hellas hebben we voor ons gelaten. Na twee wedstrijden staan we nu tweede, en hebben we goede kansen voor een kwalificatie voor de promotiewedstrijd naar de eredivisie in september!
In totaal hebben we vijf top drie plaatsen gescoord en ook nog eens drie keer een vierde plaats. Het is te veel om alle prestaties op te noemen, maar ik wil er wel een paar uitlichten.
Siem te Braake mocht voor de tweede keer zijn opwachting maken bij de seniorenploeg. Hij deed dit jaar voor het eerst mee met de grote mannen en dat komt zijn prestaties ten goede. Hij was even vergeten dat hij al om 12.30 moest beginnen, want hij stond om 12.15 nog vrolijk op zijn sokken te kijken bij het kogelstoten van Ferdy. Snel spikes aan dus en beginnen. Hij zat lekker in de wedstrijd en sprong dan ook geweldig. Met Paul als coach wist hij in de derde poging de 1.85 te halen en dat betekent een PR met zes centimeter. Ook wist hij even later een klein PR te halen met verspringen.
Als we het over verspringen hebben, kunnen we supertalent en meervoudig clubrecordhouder Tom Roetman niet overslaan. De wedstrijden die Tom doet zijn schaars, maar als hij aan de start verschijnt, brengt dat een glimlach op het gezicht van alle toeschouwers. Na 6.69 in de eerste poging, volgden er twee ongeldige pogingen. Gelukkig heb je bij de competitie vier pogingen, want Tom sprong maarliefst 6.91 meter ver en dit leverde hem 11 punten op.
Harry Bontje, penningmeester van de GAC, was ook niet te beroerd om een onderdeel mee te pakken. De 400m horden is zijn specialiteit. Helemaal gesloopt kwam hij over de finish, maar hij heeft het toch maar even gedaan.
De meeste punten werden vandaag verdiend door Jurre Wildschut. Deze fanatieke sprinter heeft in totaal 1000m afgelegd in 2 minuten. Wat gemiddeld 30 kilometer per uur is en dus ongekend hard. Hij was niet helemaal tevreden over zijn 400m, maar ondanks dat toch tweede en 11 punten. Vervolgens liep hij al zijn frustratie eruit op de 200m en won zijn serie in een prachtig PR van 22.34. Aan het einde van de dag mocht hij ook als laatste loper het stokje over de finish brengen tijdens de 4x400m estafette.
De enige overwinning van de dag staat om naam van mijzelf. Niet heel bijzonder, maar ik won voor het eerst in mijn leven een eindsprint. Wat ik wel heel bijzonder vind is de prestatie van Erik in dezelfde wedstrijd. Het was zijn eerste 5000m ooit en hij bleef de kopgroep maar volgen. Ik hoorde de toeschouwers ons steeds tegelijkertijd aanmoedigen, wat betekende dat hij dus vlak achter me moest zitten. Met een zware laatste 400m, finishte hij in een prachtige tijd van 15.39.13. Deze tijd was goed voor een zesde plaats.
Ik heb het al even over de 4x400m gehad, maar daar wil ik nog even op terugkomen. Voor mij is dit altijd een onderdeel om naar uit te kijken, omdat het zo spectaculair is. Rens Wildschut, Pieter Mijnhout, Sam de Vor en Jurre Wildschut liepen de sterren van de hemel en werden overall derde met een prachtige tijd van 3.24.31. Dit was een prachtige afsluiting van een mooie dag en ik heb nu al zin in 26 juni. Dan vindt voor zowel de mannen als de vrouwen de laatste wedstrijd van de seniorencompetitie plaats en zullen we aansluitend gezamenlijk gaan barbecuen!
Namens de Commissie Wedstrijd Atletiek,
Cas Lutz