Martin Keulemans liep gisteren (zaterdag 4 april) voor de tweede keer de Two Oceans marathon in Kaapstad. Een ultra marathon over 56 kilometer. Martin zette een hele mooi prestatie neer door 89e overall te worden in 3.53'45".
Hij was daarmee de 1e Nederlander (van de 43). In zijn categorie (mannen 40-49) werd hij 11e.
Martin is GAC clubrecordhouder M45 op de marathon (2.44'05")
Hieronder een verslag van Martin over hoe hij de Two Oceans marathon heeft ervaren.
Eerst wat historie: nadat de laatste marathons in Amsterdam mij geen PR’s meer opleverden, ben ik de aandacht maar gaan verleggen naar iets meer kilometers (> 42,2 km). Volgens velen is de Two Oceans Marathon in Kaapstad een van de mooiste, en dat komt goed uit, want ik ben al jaren verliefd op Zuid Afrika en Kaapstad. Vorig jaar dus maar eens meegedaan, maar veel te voorzichtig, wat resulteerde in een tijd van 4:05:08 (beste Nederlander, dat wel). Dat is een tijd waar velen voor willen tekenen, maar je telt daar pas echt mee als je onder de 4 uur eindigt. Het virus had me wel te pakken, want wat is het een mooie wedstrijd! Prachtige vergezichten, de oceaan, geweldige verzorging (elke 2 km) en een super sfeer en saamhorigheid. Dat wilde ik nog wel een keer, en dan proberen onder de 4 uur te komen.
Zo gezegd zo gedaan: zaterdag 4 april 2015. Wel jammer dat dit jaar de route drastisch is aangepast vanwege eerdere bosbranden. De alternatieve route gaat over een bergpas van 310 meter hoog. Dat moet mij dan weer gebeuren…. De start is om 6:30 uur, en de sfeer is geweldig. Het Zuid Afrikaanse volkslied wordt gezongen en iedereen (blank en zwart) zingt mee. Kippenvel! En dan gaan we los. 56 kilometer to go! Het is bewolkt, 16 graden en tegenwind! Ik besluit na 8 km me aan te sluiten bij een groep die eigenlijk te hard gaat (3:58 per km), maar me wel lekker uit de wind houdt. Na het halve marathon punt (ik klok 1:24:03) slaan we af naar rechts en begint de eerste heuvel. Van de groep is al snel niets meer over.
Ter zijde: het leuke van een “ultra” is toch dat je wat langzamer loopt, en daardoor leuk kunt kletsen.
Na 25 km begint de grote klim. De mannen scheiden zich van de boys! Ik ga lekker, gemiddeld 4:55 per km. En ik haal heel veel mannen in (vrouwen zie ik niet). Ik begin te geloven in een mooi resultaat… maar het is nog 28 km… Op 30 km is de top, en het uitzicht is fenomenaal. Hier doe ik het voor. Enigszins euforisch begin ik aan de afdeling. De benen zijn goed, en ik wil de verloren tijd van de klim goedmaken. Als een idioot sprint ik soepel naar beneden, continu mensen inhalend. De GPS geeft aan: “PACE: 3:15”. Dat gaat goed! Na 5 kilometer afdalen staat Sophie (mijn vrouw) aan de kant om me van wat nieuwe gelletjes te voorzien. Toevallig loop ik tussen 2 politie motoren, en Sophie vertelt andere toeschouwers dat die speciaal voor mij zijn om de snelste Europeaan te begeleiden :).
De weg gaat inmiddels omhoog en omlaag; het is moeilijk een constant tempo te lopen! Ik loop alleen, en het publiek moedigt me enthousiast aan: Hé, een Nederlander! De (blanke) Afrikaan is zijn ‘roots’ duidelijk nog niet vergeten. Veel lopers gaan wandelen, en die haal ik in. Dat motiveert! Marathon punt gaat in 2:52:30, niet slecht. Maar het zwaarste komt nog… Tot km 48 volgt een behoorlijke klim, en ik begin te merken dat de soepelheid is verdwenen. Maar ik blijf rennen, en haal weer veel wandelende Afrikaners in. Die jongens storten bij bosjes in, volgens mij omdat ze niet goed hebben nagedacht over hun voeding. Zelfs als er sportdrank wordt aangeboden, nemen ze het niet. Vreemd. Ik ben blij dat ik een goede trainer/coach heb (Siebe Turksma) die me adviseert.
Vanaf kilometer 50 gaat het langzaam naar beneden, en kan ik de snelheid opvoeren. Ik begin te geloven in een goede eindtijd, en dat helpt om de beginnende pijn in de benen te vergeten. Ik houd een redelijk tempo vast tot in het stadion, waar ik met een grote glimlach de finish doorkom in 3.53'47", 4:09 per km. Dat is 12 minuten sneller dan vorig jaar! Super, ik ben helemaal voldaan, en heb zelfs even een brok(je) in de keel. Ik heb het toch maar mooi gedaan, op mijn 47e!
Two Oceans Marathon Kaapstad: inderdaad de mooiste van de wereld!
Martin Keulemans