Skip to content
  • Blog

Om ergens in te kunnen uitblinken, moet je er flink tijd in steken. Dat betekent bijna altijd dat je je moet beperken. Dafne’s meerkamp was prima, maar toen ze alles richtte op de sprints was ze absolute wereldtop. Specialisatie loont. Een recente inventarisatie (Sports Health september) laat echter zien dat specialisatie onherroepelijk tot meer blessures leidt. En daar blijft het niet bij. Specialisatie leidt ook gemakkelijk tot een ‘mentale burn-out’ en het stoppen met de sport.

Een lastig dilemma. Specialisatie is nodig voor het beste resultaat, maar vergroot de kans op blessures en vroegtijdig afhaken. Maar wat moet je hier nu in de praktijk mee? Wanneer is iets precies specialisatie? Als je je alleen op de 5000 meter op de baan richt? Of als je je beperkt tot hardlopen? Of als je 4 x per week hardloopt en nog een keertje zwemt en fietst? Hoeveel specialisatie is nodig om het gewenste effect te bereiken? Wanneer heeft specialisatie negatieve effecten?

Voor de recreatieve hardloper lijkt het me gemakkelijk: beperk je niet tot hardlopen. Doe ook regelmatig wat anders. Zwemmen, fietsen, wandelen, tennissen, de mogelijkheden zijn onbeperkt.

Voor de jonge wedstrijdsporter is het veel lastiger. Wanneer moet je gaan specialiseren? Ik weet het niet. Dafne (daar heb je haar weer) is een succesverhaal voor de late specialisatie. Maar wat moet je met de jonge atleet die hardlopen ontzettend leuk vindt, maar springen en werpen verschrikkelijk. De beste manier is misschien wel ‘getrapte’ specialisatie. Langzaam maar zeker van breed naar gespecialiseerd. Breed houden waar het kan. Geen dogma’s.

Voor de oudere wedstrijdsporter is er wellicht nog een andere oplossing voor het specialisatiedilemma: ‘seriële specialisatie’. Wissel in de loop der jaren je specialisme. Lopers doen dat binnen hun activiteit vaak al automatisch: een periode 1500-3000 meter op de baan, vervolgens rond de 10K op de weg en dan de marathon. Ook op het niveau van een jaarplan, kun je serieel specialiseren: cross, baan, weg. Hoeveel dit echter helpt om de negatieve gevolgen van specialisatie te voorkomen?

Er zijn geen simpele oplossingen.

Siebe Turksma

Back To Top