Je draagt natuurlijk reflectiemateriaal als je in het donker de weg op gaat. Er komt echter meer bij kijken om veilig de donkere dagen door te komen. Ten eerste moet je je realiseren dat reflectiemateriaal alleen oplicht als er licht op schijnt. Je hebt nog altijd automobilisten die tijdens de lange schemer van de winter geen licht voeren. Reflectiestrips op een stemmig donker trainingspak doen in zo’n geval niks. Draag dus altijd mooie heldere kleuren. Daar word je bovendien vrolijk van.
Loop altijd defensief. Zorg niet alleen dat je gezien wordt, maar ook dat je zelf de gevaren ziet. Dat betekent soms dat je tegen de standaard regels in door bochten moet, namelijk door de buitenbocht. Langzamerhand komen er meer elektrische voertuigen op de markt. Die hoor je niet aankomen als het waait of regent.
Behalve het risico van een botsing, is er ook het onderkoelingsrisico. Eigenlijk moet je – als het koud is – niet alleen gaan lopen. Zolang je stevig doorloopt, blijf je wel warm. Maar als je je enkel verstuikt, loop je flinke risico’s. Neem in elk geval een telefoon mee.
Er zijn ook sluipende risico’s in de donkere dagen. Als je zicht slecht is, komt iedere landing bij het hardlopen harder aan. Hardere klappen vergroten de kans op blessures. Loop dus altijd waar het licht is. Het is niet alleen avontuurlijk om in het donker door het bos te lopen, het is ook dom.
En dan heb je nog gladheid. Op een gladde ondergrond ga je anders lopen en maak je kleine glijbewegingen. Dat verandert de belasting op je lijf dramatisch. Spieren die normaal een makkie hebben bij een duurloopje, moeten nu opeens hard werken. Zo’n veranderde belasting leidt gemakkelijk tot blessures. Vuistregel: bij gladde ondergrond, training halveren.
Siebe Turksma