Woensdagavond 25 november zaten meer dan 70 trainers in de kantine. Het loopteam verzorgde een avond over 'Veilig trainen'.
We zijn samen verantwoordelijk voor een veilige club. Veilig in de breedste zin van het woord: fysieke veiligheid en mentale veiligheid. Gedragen we ons zó dat die veiligheid gerealiseerd wordt? Dat is de vraag die we onszelf en elkaar steeds mogen voorleggen: “Is hetgeen je nu doet goed voor de sport, goed voor het fysieke en geestelijk welzijn van je clubgenoten, goed voor de materialen waar je mee werkt?” Daar hoort altijd drie keer “Ja!” op te klinken. Dan leven we naar het Gedrags- & Veiligheidsprotocol van GAC.
Pieter Wilhelmus, secretaris van de vereniging, vertelde dat het protocol sinds kort klaar is. De verkorte versie is gisteren uitgedeeld aan de trainers, vanaf volgende week zal het volledige protocol op de website te lezen zijn.
Er waren die avond nog 4 sprekers, die allemaal in ’t kort hun deel van “Veilig Trainen” aan de orde brachten.
Hans Hofman, voorzitter van de Sport Medische Commissie < SMC > en tevens fysiotherapeut, confronteerde ons met cijfers over blessures bij de loopsport en gaf ook duidelijk aan waar je als trainer op moet letten. Verder stelde hij de vraag of de trainers wel genoeg weten van de lopers, weten we of er een suikerpatiënt in de groep zit, of dat een loper een wespenallergie heeft? Zo zijn er nog meer zaken, waarvan het wel handig is dat de trainer ervan op de hoogte is. Ook kwam aan de orden wat je als trainer met die informatie kunt doen. Duidelijk is dat de loper in de 1e plaats zelf verantwoordelijk is, maar een trainer van tevoren informeren is een goede zaak.
Fred Verkerk, specialist op het gebied van veiligheid in het verkeer en tevens trainer bij de loopsportafdeling, vertelde vervolgens hoe je je als groep lopers in het verkeer moet gedragen. Hij kwam met een aantal zeer praktische tips bij oversteken van bepaalde kruispunten.
Ook gaf hij aan de hand van een aantal foto’s duidelijk aan dat bij donker weer het dragen van een hesje met reflectie echt noodzakelijk is. De reflectiestrepen op sportkleding is niet voldoende en ook oranje of gele sportkleding voldoet niet.
Verder was hem opgevallen dat de meeste lopers van de loopsportgroepen wel met hesjes liepen. Het verbaasde hem wel dat lopers van de wedstrijdafdeling < zowel jeugd als ouderen > zonder hesje langs de straat lopen. Daar zal op gelet moeten worden.
De 3e spreker was Ron de Boer van de brandweer. Hij vertelde hoe het met de toegankelijkheid in natuurgebieden is geregeld voor hulpverleners, met name ambulance, politie en brandweer. Als we 112 moeten bellen, moeten we duidelijk aangeven waar we op dat moment zijn. In de natuurgebieden zijn een aantal duidelijke herkenningspunten zoals de nummers op paddenstoelen en nummers op toegangshekken e.d. Ook kun je van een app op je mobiele telefoon gebruik maken. Voor Android gebruikers met de alleen voor Nederland te gebruiken Rijksdriehoek getallen 'GPS Rijksdriehoek '. Voor I-Phones heb je diverse apps waar de zogenaamde internationaal gebruikte Latitude en Longitude worden aangegeven, die voor de wachtkamer eenvoudig om te zetten zijn.
Daarna vertelde Betty Berends, medewerkster van de Ambulance Dienst, wat zij als ambulancemedewerkster verwacht van trainers. Zij gaf aan dat je een mobiele telefoon in de groep moet hebben, anders kan je immers niet bellen. Wat ze een goede zaak vind, is dat de trainers een dekentje bij zich hebben, goud en zilver. Het zou verder goed zijn als de trainers naast de naam van de loper ook nog wat meer informatie hebben. Het komt nog regelmatig voor dat ze op de 1e hulp nauwelijks informatie hebben over een slachtoffer dat is binnengebracht. Met informatie doelde ze op geboortedatum, noodtelefoonnummer, BSN, adresgegevens, bloedgroep e.d..
Ten slotte was er een zogenaamde paneldiscussie, waarbij eerder genoemde sprekers in het panel zaten en de trainers vragen konden stellen.
Het was een leerzame avond, al denk ik vooral een avond waar we zaken hoorden die we al wisten, maar ook dat is een goede zaak.
Bert List