Skip to content

De atleten van de 20ste eeuw werden door de internationale atletiekunie IAAF verkozen in 1999. Bij de mannen Carl Lewis en bij de vrouwen onbetwist de Nederlandse ‘vliegende huismoeder’ Fanny Blankers-Koen.

De vrouw die vier maal goud won op de Olympische Spelen in London (100 m, 200 m, 80 m horden en 4×100 m estafette) heeft een nauwe band gehad met onze club. Niet omdat ze ‘om de hoek’ geboren werd in Lage Vuursche op 26 april 1918, maar omdat ze in de aanloop naar haar gouden jaar vaak en veel trainde vanuit ons toenmalige clubgebouw ‘De Blokhut’.

Voor het 50-jarig bestaan van de G.A.C. beschreef Fanny Blankers-Koen haar Hilversumse tijd:

“ Onverwoestbare herinnering.

Het ligt voor de hand dat de Blokhut van de GAC voor mij een plaats is waaraan ik nog steeds met groot plezier terug denk. Wij, atletes, moesten er wel hard werken, maar in die fijne omgeving leek alles gemakkelijker te gaan. Niettemin is één gebeuren mij in het bijzonder bijgebleven. En daarmee bedoel ik de GAC-dames die na de training de ‘afgebeulde’ atletes verrasten met een ‘soepje’ dat klonk als alle klokken van de Utrechtse Dom bij elkaar.

Het is al lang geleden en op vele plaatsen heb ik mij aan soep-eten bezondigd. Maar de soep in de Blokhut zal ik nooit vergeten! Het klinkt misschien een pietsje materialistisch, maar dat is het beslist niet. Ik denk dat het vooral te maken heeft met het gebaar dan deze dames, die op hun uitgekiende manier proberen ons atletes weer als dezelfden van voor de training naar huis te laten gaan. Nee de GAC en zijn Blokhut zijn voor mij steeds begrippen gebleven, die ik nooit zal vergeten!

Er hing een gezellige sfeer, die elke atlete, die het heeft meegemaakt, aan de tijd herinnert dat je zelf actief was.”

Het zijn niet alleen de bossen tussen Hilversum en de Lage Vuursche die FBK en GAC verbinden. Op de nieuwe sintelbaan (geopend op 23 augustus 1942) van het Gemeentelijk Sportpark werden op 27 augustus 1944 Nationale Wedstrijden gehouden. De nationale damesploeg met naast Fanny Blankers, Lies Sluijters, Nettie Timmer en Gerda Koudijs liep toen een nieuw wereldrecord op de 4 x 200m!

Aan die gebeurtenis zit nog een bijzonder verhaal vast. In mei 1944 had de Nederlandse ploeg met Fanny Blankers-Koen een wereldrecord gelopen op de 4 x 110 yards, een weinig courant nummer dat op het Europese vasteland zelden op het programma stond. Omdat het oude record in bezit was geweest van een Engels team, gaf de Duitse pers extreem veel aandacht aan de prestatie van de Nederlandse vrouwen. De Duitsers beschouwden dit blijkbaar ‘als een vermeldenswaardige slag in het gezicht van de Engelse tegenstander’. Aldus Marcus Jan Adrianus Engels.

Jan Blankers, trainer en echtgenoot van Fanny Blankers-Koen bedacht toen dat het een goed idee was om een ander estafetterecord aan te vallen. Namelijk de  4 x 200 m, dat op naam stond van een Duitse ploeg. Dat was de reden dat Fanny, Lies, Nettie en Gerda die augustusdag op scherp stonden.

Maar het verhaal wordt nog mooier! De trein waarmee de vrouwen naar Hilversum reisden liep ernstige vertraging op omdat die beschoten werd door Engelse vliegtuigen. De spanning en adrenaline die dat opleverde zouden best van invloed geweest kunnen zijn op de wedstrijd, want de vier vrouwen verpletterden het oude Duitse wereldrecord met liefst 4,3 seconden. Opvallend is nog te vermelden dat de Duitse kranten dit keer weinig of geen aandacht besteedden aan de Nederlandse prestatie.

Binnenkort nog meer over de Fanny-GAC-connection!

Back To Top