Op 13 april waren we te gast bij AV Triathlon te Amersfoort op de baan van Altis. Dat was een kleine verrassing voor sommige, maar gelukkig stond iedereen op tijd aan de start. Het was qua weersomstandigheden meer passend om een crosswedstrijd te doen. Het was 3 graden met op het eind nog hagelbuien op de koop toe. Gelukkig was er wel veel zon.
De 4×60 werd door 2 teams van GAC gelopen, het was door ziekte en andere verplichtingen een heel andere samenstelling dan we gewend waren. Maar de meiden zijn goed op elkaar ingespeeld en dankzij de voorbereidingen van Bart de Kruif wist iedereen waar te starten. Met het super lange wisselvak van 30 meter is het risico op fouten bij het wisselen klein. Iedereen liep gewoon de uitgedokterde 3, 4 of 6 stappen het wisselvak in. Als de aanstormende loopster het vak binnen kwam was het tijd om keihard weg te lopen. Zo zagen we een mooie race met een strakke uitslag.
Op naar het hoogspringen. Anna, Nora en Bente waren lekker aan het springen. Kate sprong lekker stabiel met een goede aanloop. De hoogtes die erbij horen die komen vanzelf. Veel atletes sprongen ondanks de kou op of dicht tegen hun PR aan, echt goed gedaan. Hoogspringen eindigt echter altijd in mineur, je stopt altijd met een aantal foutsprongen. Maar het was goed om te zien met welk enthousiasme en gretigheid er gesprongen werd. En als het een keer niet lukt, ach volgende keer beter.
De 60 meter op koelkasttemperatuur en met tegenwind is helaas geen apart atletiekonderdeel met een eigen registratie. Dit was niet de plaats en tijd voor bijzondere prestaties. Toch wel weer lekker om vol gas uit het blok te gaan. Ik zag prima starthoudingen en een prima focus. Aansluitend hadden we een lekker lange pauze waardoor we even konden opwarmen in de kantine voordat het volgende onderdeel kogelstoten begon.
De MPA2 waren in twee groepen verdeeld, groep 2 waren de GAC atleten groep 1 de overige. Dus het leek wel een clubcompetitie op een vreemde baan. Ik had weer wat mallotige oefeningen bedacht waardoor iedereen met een smile bij de kogelbak stond. In een lekker vlot tempo werd er doorgewerkt. Toch nog een paar kleine PR-etjes en verder degelijk werk van iedereen.
En toen het toetje de 1000 meter gehaat, gevreesd en soms geliefd. Zag een mooi initiatief: de meiden gingen hun eigen warming up doen. “Helemaal klaar voor de toekomst met zelfsturende teams” grapten we als ouders langs de kant. Kate liep een mooie race maar wachtte misschien net wat te lang met haar versnelling, anders was een derde plek wellicht mogelijk geweest. Verder netjes gelopen met als bijzonderheden Anouk van Wieringen die als debutant, door de hagel bui heen, kort boven de 5 minuten liep. En Brechtje natuurlijk, die maar liefst 14 seconden van haar PR afhaalde en 0,12 boven de 5 minuten bleef steken. En daar ben ik als vader best wel trots op! En morgen? Morgen gaat bijna iedereen de City Run doen. Echte bikkels dus.
Alle uitslagen zijn te vinden op https://www.atletiek.nu/wedstrijd/main/26384/
groeten trainer/vader Klaas Hoekstra