… en nog wat andere kleuren.
Op de Wandeltrainersdag werden we in een grote zaal ontvangen. In het gekrioel herkende we de trainers van onze buurverenigingen snel aan hun clubkleuren: het blauw met wit van Zuidwal en het geel met zwart van de BAV. Bij de koffiehoek stond een luidruchtige groep paarsgekleurde trainers en wat waren er veel van die groene!
En GAC. Tja …
Later die dag vroeg een trainster van Zuidwal: "Hoe zit dat nou? Hebben bij jullie de mannen een donkerder blauw jasje en de vrouwen een lichter?" Maar nee, daar kwam net Anje aan in een donkerder blauw jack. We zwegen gegeneerd. Tja …
Even vooropgesteld: de trainerskleding die ik krijg, draag ik met veel plezier. Het zit lekker, staat goed en blijft ook na heel vaak wassen goed in model en van kleur. Ik neem niet alle kleding die ik aangeboden krijg. Soms is het te warm, te wijd, te nauw of ook een keer te doorzichtig met een groot decolleté.
Maar uniform … nou nee: allemaal tinten blauw en nog wat andere kleuren. Eerst was in elk geval het logo met het woordje 'trainer' tenminste nog geel. Maar geel op geel? Nou nee … dat werd dus blauw op geel.
Waarom we clubkleding dragen is wel duidelijk: we laten zo zien dat we allemaal bij elkaar horen en zijn meteen herkenbaar als lid van de club. Uniformiteit dus, in tenue.
Bij GAC kan je wel zeggen dat ons tenue de geest van de club weerspiegelt: zoveel leden (heel veel!), zoveel zinnen (ook heel veel!). Op de agenda van de Loopsportcommissie komen sommige onderwerpen jarenlang steeds weer terug. Steeds is er weer iemand met een andere mening. Probeer dan alle neuzen maar eens dezelfde kant op te krijgen.
Als je het zo bekijkt, is het nog een wonder dat zo goed als alle trainers in GAC-trainerskleding lopen. Of toch geen wonder: het zit gewoon lekker.
Maar die variatie in allemaal tinten blauw en nog wat andere kleuren, moet dat nou? Tja … eerlijk gezegd: ik vind van niet.