De slogan die Rotterdam voert voor alles en iedereen die op z’n eigen manier invulling geeft aan de Rotterdamse mentaliteit en de ‘can do’ spirit.
Zondag 12 juni bracht dit mij naar het schouwburgplein. Niet om een voorstelling te bezoeken of naar het casino te gaan maar voor een heuse polsstokhoogspringwedstrijd.
Niet wetende wat ik er van kon verwachten werd ik bij aankomst zeer positief verrast. Een bruisend plein vol met sportieve activiteiten.
Boksen rolstoelbasketbal, slow biken, tennis, roeien, panna voetbal, turnen, schaken, hoelahoepen en calisthenics zijn een aantal voorbeelden hiervan. Dit alles in goede samenwerking met elkaar. Een aantal microfonisten zorgden er voor dat alle activiteiten onder ieders aandacht kwamen en de hele dag lekker vrolijke muziek op het plein. Resultaat, een hele hoop vrolijke gezichten en een hele hoop jeugd die in aanraking is gekomen met diverse activiteiten.
Maar goed, ik was er voor het polsstokhoogspringen. Wat een genot om een wedstrijd mee te maken waar zoveel sfeer inzit. De hele dag staan er rijen dik mensen te kijken naar de sportieve prestaties van de springers. Vol bewondering hoor je overal oeh en ah en geklap en gejuich als er weer een atleet geweest is.
Vaak genoeg kom ik op wedstrijden waar dit helaas niet zo is. Wedstrijden voorzien van slecht commentaar, geen muziek en een jury die eigenlijk niet weet wat ze met het onderdeel aan moeten. Hierdoor duurt een wedstrijd vaak onnodig lang en is het vaak een kille bedoeling. Juist de beleving en sfeer zorgt er voor dat atleten, letterlijk, boven zich uit stijgen. Wie raakt er nou niet gemotiveerd van 200 klappende mensen naast je aanloop? Rotterdam heeft dit wel bewezen. Een onwerkelijk aantal van 32 persoonlijke records was het resultaat na 2 dagen.
De vraag die sindsdien door m’n hoofd spookt. Kunnen wij dit in Hilversum ook realiseren tijdens de sportfair 2016? Of is 2016 te snel en gaan we een gelikt evenement neerzetten in 2017?
Ik ben voor, wie nog meer?
Jan Willem van Henten